Категория:
Բանաստեղծություններ
Քեզ
Երբ արևը լուռ վառվում է,
Եվ իմ սիրտը լուռ սիրում է,
Երբ խոսքերը լուռ ասվում են,
Իմ հոգում սեր է ծնվում:
Եվ ցանկացա իմ միակին՝
Փայլատակող նուրբ էակին
Ասել խոսքեր շատ թանկագին.
«Սիրում եմ քեզ իմ անգին»:
Տես սիրելիս, սիրտս փակված,
Իսկ իմ սրտում անուշ քնած,
Քեզ եմ տեսնում երազներում,
Քեզ եմ հիշում իմ հուշերում:
Տես սիրելիս, ամեն գարնան ու աշնան հետ
Ես ծնվում եմ մի նոր սիրով՝
Այն մեղմ սիրով, անշեջ սիրով,
Որ ապում է իմ սրտում:
Եվ ուզում եմ հասնել ես քեզ,
Բայց դու կարծես հեռու մի հուշ,
Որ նստած ես հեռվում շատ հեզ,
Սիրտս մխրճել ես մի մեծ փուշ:
Դու մոտիկ ես, բայց և հեռու...
Երբ կլինի, որ բաց անես քո աչքերը
Ու տեսնես, որ իմ սրտում ես
Եվ որպես մի չքնաղ փերի
Ասես խոսքեր շատ թանկագին.
«Անչափ սիրում եմ քեզ անգին»:
Տես սիրելիս,դու իմ սիրտը գրավեցիր,
Բայց քո սրտում տեղ չտվիր:
Կանցնեն լուռ տարիները,
Կանցնեն լուռ խոսքերը,
Ես չեմ լինի,կլինես դու մեն –միայնակ,
Բայց միշտ փայլող վեհ արեգակ,
Եվ ինձ համար միակ-միակ:
Ես չեմ լինի կլինես դու՝
Որպես սիրված անմար էակ
Եվ մի անշեջ նուրբ կրակ:
Այդ ժամանակ կհասկանաս,
Որ գնալով այս աշխարհից,
Քեզ էլ տարա իմ լուռ սրտում
Եվ այժմ դու գերեզմանիս լուռ խոնարհված
Իմ մարմինն ես միայն տեսնում,
Իսկ իմ սիրտը ամուր գրկած քո նուրբ սրտին
Վերևից լուռ ժպտում է և ծաղիկներ սփռում անմար
Իմ ու քո շիրիմներին...
