Категория:
Բանաստեղծություններ
Կներեի, ինձ հավատա...
Ա՜խ, թե մի օր հեռու հեռվից
Դու կիսեիր սիրտս տանջող լուռ կսկիծը,
Կներեի, ինձ հավատա...
Ա՜խ, թե մի օր ինձ խղճայիր,
Ու վանեիր ինձ քո սրտից,
Սիտս կրծող այն մեծ ցավից,
Որն ինձ համար մահ է դարձել տառապալից,
Կներեի, ինձ հավատա...
Ա՜խ, թե մի օր բացատրեիր,
Գեթ մի բառով ու մի խոսքով
Հեռանալուդ, մոռանալուդ, կասկածելուդ
Չհասկացվող արարքներիդ պատճառները գուցե և սուտ,
Կներեի, ինձ հավատա...
Ա՜խ, եթե դու չդառնայիր այդքան դաժան,
Չկոտրեիր բյուրեղյա սիրտն իմ նուրբ,
Ես չէի փակի մեր սիրո ճամփան,
Որով քայլում էինք մենք անբաժան:
Կներեի, ինձ հավատա...
Ա՜խ, եթե դու չլինեիր այդքան
Հիանալի ու անհասկանալի,
Չէի նայի քեզ ու կեղծ ժպտայի,
Իբր փոխվել, դարձել ես լավն այնքա՜ն:
Կներեի, ինձ հավատա...
Ախ միայն թե փոխվես
Դառնաս այնպիսին,
Ինչպիսին ուզում եմ տեսնել քեզ՝
Իմ սիրով լցված,
Սիրուց արբեցած,
Հոգուս անկյունում հանգրվան գտած,
Այն խենթ սիրահարն, որին սիրում եմ ,
Կսիրեմ ես միշտ, եթե դու փոխվես:
Կներեմ քեզ ես,
Եթե դու փոխվես:
Կներեի, ինձ հավատա ...
