Категория:
Բանաստեղծություններ
Մարդկային հոգի
Մարդկային հոգի՝
Անձեռ ու անոտ,
Դառը ու կեղտոտ,
Այլոց սրտերը դարձնող ցավոտ:
Մարդկային հոգի՝
Ունակ քերթելու
Կենդանանց կաշի
Այնքան, որ մաշի:
Բայց կասկածում եմ,
Թե մեր աշխարհում
Ո՞րն է կենդանին, ո՞րը՝ մարդկային:
Մարդկային հոգի,
Երբ ծիծաղում ես քմծիծաղով քո ստոր,
Այլոց սրտերում չես թողնում անդորր:
Մարդկային հոգի,
Որ օր օրի դառնում ես տգեղ,
Քո մեջ խտացնում զանցանքի հեղեղ:
Մարդկային հոգի,
Որ գոհարներ ես նետում դեպի վեր,
Օդում ցրելով մասնիկներ բազում,
Կյանքդ ես դարձնում մի «հրաշք» պատում:
Մարդկային հոգի
Այդքան տանջալից,
Այդքան ցավաստեղծ,
Բայց և կարեկից:
Մարդկային հոգի
Դու այնքան տարբեր,
Տաք, բայց ցավաբեր,
Նաև սրտակեր:
Ես չեմ հավատում
Մարդկային հոգուն
Որ հեռացել է իր իսկ հոգուց:
